Plaskate łapy Pana Dziobaka

Jestem świątecznym maniakiem.   Od zawsze, moi domownicy też. Cały grudzień poświęcamy na przygotowania do Bożego Narodzenia.   Pan Dziobak, całkowicie już zaaklimatyzowany, będzie po raz pierwszy spędzał zimę w tak odmiennym od australijskiego klimacie. Lekka spinka pewnie będzie ale Bazyl i Stwór pomogą. Porządkując pudła z bożonarodzeniowymi pocztówkami, Pan Dziobak zainteresował się taką jedną, grającą z Mikołajem i reniferami. - Czy renifery latają, o tak – zaplaskał łapami Pan Dziobak No to teraz maniaczko świąteczna, wysil mózgownicę i wytłumacz – pomyślałam sobie. Renifery należą do jeleniowatych.   Zamieszkują rozległe tereny tundry w Europie i Ameryce Północnej.   Najpopularniejszy gatunek renifera, to w końcu renifer tundrowy ( Rangifer tarandus). Kawał dobrej roboty zrobił Karol Linneusz, opisując renifera A gatunków jest kilka, wyspowy, kanadyjski karibu, europejski czy mały. Zwierzak futrzasty, dość duży. Samce mogą dochodzić wagowo do ponad trzystu kil

Dzisiaj radosny dzień w moim domu, chociaż każdy z nas zbiera się psychicznie po odejściu naszej kotki Tiki / Baryłki, z którą mieliśmy szczęście mieszkać przez ponad czternaście lat. Natura ma to do siebie, że nie przepada za pustką. Po naradach rodzinnych z mężem, Bazylem i Panem Dziobakiem, postanowiliśmy...adoptujemy. Wybrałam się więc do schroniska po kocura, a wróciłam z kotką o roboczym imieniu Stwór. Stwór się aklimatyzuje, wszędzie włazi, wszystko wącha i superowo mruczy, jak traktor :D...i aż się prosi zadanie genetyczne o szylkretowych kotach.

Drodzy Czytelnicy, Pan Dziobak, Bazyl i autorka tego bloga rozpoczynają oswajanie biologii z https://edumaster.pl/ Zapraszamy też na facebookowy wall https://www.facebook.com/edumasterpl/?fref=ts - No nie zapomnę napisać, Panie Dziobaku. Nowe wpisy wkrótce. Zapraszamy !

  - Taaak ? Nie teraz, kroję mięso dla Bazyla. Ale właściwie, że kto wyje ? Sąsiad wyje ?   Oj, dajże chłopu spokój. Jest przed 22.00. Jak będzie wył po 22.00, wezwiemy Straż Miejską, bo wtedy zakłóci ciszę nocną. - Nie, nie przestraszą się…chyba…ale masz rację, wyje jak diabeł tasmański. Diabły tasmańskie dawno, dawno temu zamieszkiwały też Australię. Pogoniły je stamtąd dzikie psy dingo i diabliska wylądowały na Tasmanii. Inne teorie mówią, że w Australii zrobiło się troszkę bardziej sucho, co diabłom nie do końca pasowało i podjęły decyzję o przeprowadzce w inny klimat. Diabły tasmańskie ( Sarcophilus harrisii) należą do niełazowatych. Niełazowate, to takie miłe stworzenia, głównie mięsożerne, takie torbacze – nie - torbacze, bo torba lęgowa występuje u nich albo i nie. Przypominają wielkością małe psy albo większe koty, a niektóre jak niełaz plamisty umaszczone są w śliczne kropkopodobne wzory. Nasz diabeł tasmański, którego nazwa tłumaczona z łaciny brzmi zupełn